skip to main |
skip to sidebar
Is maith liom an geimhreadh, agus is breá liom an sneachta, fiú mórán sneachta.
Ach níl aon leithscéal dona láraí bheith ag cleachtadh an dhamhsa nuair atá an aimsir chomh dona.
Ní reoitear Abhainn Chicago ach nuair a éiríonn an aimsir an-fhuair. Ó am go ham, tagann sceilpa oighir isteach ó bhéal an locha. Chonaic mé gach saghas bruscair orthu: buidéil, hata, todóg ramhar...
An dtuigeann tú mé?
Is annamh a reoitigh an abhainn Chicago. Is breá liom an atmaisféar drámata leis an cheo ag éirí os cionn an oighir.
Mar rialta geala a titeann ón spéirTéitear calóige sneachta i bhfostú i do hairAn calóige comhartha folt breá folláin?B'fhéidir go sail chnis an-dian atá ann!
Níor smaoinigh mé riamh scáth fearthainne a úsaid i gcoinne an sneachta. Bím níos cóngarach don duine eile atá cromtha le fuacht.
Caitear a lán ama ag fanacht le traenacha malla an tseachtain seo. Leis an fuacht uafásach atá againn faoi láthair (-18F / -25C ar maidin) bíonn fadhbanna ag na traenacha, go háirithe leis na rianta agus na haistrithe.
Thosaigh sé déich mbliain ó shin leis na bó, ansin tháinig deilbh gach uile saghas do cathracha móra ar fud na tíre. I mbliana bhí seal na gcruinní a bhí ann.
Tá ceamara nua agam, le lionsa micro chun radharcaí mar seo.
Rinneamar mairteoil rósta aréir do naonur. Bhí sé blasta, agus radharc suntasach a bhí air. Rinneamar crústa as salann coisir chun an fheoil a choinneáil tais. Nuair a tógadh amach as an oigheann é, osclaíodh an crústa mar boinéad chairr.